Μεγάλη Εβδομάδα και νηστεία

Ξεκίνησε η Μεγάλη Εβδομάδα, συνυφασμένη στη ζωή των Ελλήνων με νηστεία. Πολλοί νηστεύουν από ενοχή, ενοχή που τους έμεινε από παιδιά, όταν η μαμά μας έλεγε για την αμαρτία.
Την αμαρτία του να μη νηστεύεις, που δεν κάνεις το ελάχιστο για τον Χριστό που σταυρώθηκε για μας.

Στα χρόνια που πέρασαν, κατάλαβα κάτι άλλο. Δεν νηστεύω για τον Χριστό. Αλλά για μένα. Νηστεύω για να γίνω καλύτερος. Νηστεύω για να ελέγξω τα πάθη μου.  Να περιορίσω τις ανάγκες μου. Να προσανατολίσω την σκέψη μου στο νόημα της Σταύρωσης.

Να καταλάβω γιατί Σταυρώθηκε. Τι θα πει σταυρώθηκε για μένα. Γι αυτή την κατανόηση με βοηθάει η εγκράτεια. Η εγκράτεια η βάση όλων των αρετών. Μπορώ, για παράδειγμα,  να αγαπάω, μόνο όταν έχω εγκράτεια θυμού. Σκέφτεστε κανένα να αγαπάει θυμωμένος;

Βασσιλίδα όλων των αρετών η εγκράτεια. Γίνομαι καλύτερος, δυνατότερος,ισχυρότερος. Νικώ τα πάθη μου, τις αδυναμίες μου. Τις υπερβαίνω. Περιορίζω τις ανάγκες μου. Συγκεντρώνομαι στον στόχο μου.

Η εγκράτεια είναι άσκηση. Η νηστεία είναι εγκράτεια. Ασκούμαι, εξασκούμαι. Όπως ο άλτης και κάθε αθλητής. Επιδιώκει μεγαλύτερα τρόπαια, έπαθλα, επιδόσεις με την άσκηση. Εξασκείται διαρκώς για να πετύχει τον στόχο του. Ο τοξότης στοχεύει στο κέντρο κι όταν παρεκκλίνει του στόχου, όταν αστοχεί, τότε αμαρτάνει. Αμαρτία είναι η παρέκκλιση από τον στόχο, η αστοχία. Ελληνική λέξη η αμαρτία.

Ο δικός μας στόχος, όπως του αθλητή, είναι να ασκήσουμε, να εξασκήσουμε τον χαρακτήρα μας, να τον χαλυβδώσουμε, να γίνουμε δυνατότεροι.

Εγκράτεια, η μέθοδος ελέγχου των παθών μας. Η νηστεία είναι μέσον, είναι εργαλείο, δεν είναι ο στόχος. Δεν νηστεύουμε για να υποφέρουμε, δεν νηστεύουμε για να δώσουμε το αντίτιμό μας στο μαρτύριο του Κυρίου. Δεν χρειάζεται αντίτιμο ο Χριστός. Χαίρεται να γινόμαστε καλύτεροι. Και καλύτεροι γινόμαστε με την άσκηση.

Ζητούμενο είναι να καταλάβουμε το νόημα του μαρτυρίου του Χριστού. Τον λόγο, την αιτία για την οποία σταυρώθηκε. Μπορούσε να την κοπανήσει, αλλά δεν το έκανε. Παρέμεινε στη θέση του και μαρτύρησε. Μαρτύρησε για μας. 
Ε,  για να το καταλάβουμε αυτό, πρέπει, έστω για μια βδομάδα να συμμετέχουμε στο δράμα που συντελέσθηκε τότε και συντελείται κάθε φορά. 
Και για να το καταλάβουμε, πρέπει να απαλλαγούμε από τα μικρά και ελάχιστα που μας απασχολούν. 
Και για να απαλλαγούμε από τα μικρά και τα ελάχιστα πρέπει  να ασκηθούμε. Να απομακρύνουμε έστω για μια βδομάδα τα χούγια μας, τα βίτσια μας, τα πάθη μας. Ε, σ’ αυτό θα μας βοηθήσει η εγκράτεια.

Εγκράτεια, από αυτό που επιθυμούμε πολύ, από το υλικό και το πλούσιο. Το λιτό και το ταπεινό είναι το ζητούμενο. Η νηστεία είναι ο τρόπος. Και άμα λέμε νηστεία, όχι να παίρνουμε τον κανόνα και να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας και να λέμε, μα είναι νηστίσιμος ο αστακός, νηστίσιμες οι γαρίδες, νηστίσιμο το μπρικ.

Ας μη κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Δεν χρειάζεται, εμάς αφορά η νηστεία και κανέναν άλλο. 
Άμα αποφασίσουμε να την κάνουμε, ας την κάνουμε σωστά.

Καλή Ανάσταση