Ο γνωστός κληρικός αρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος, ο οποίος υπηρετούσε στην ενορία της κοιμήσεως της Θεοτόκου Αμαρουσίου, άφησε την τελευταία του πνοή την Κυριακή.
Χαρακτηριστική και στη μνήμη πολλών έχει μείνει ο ομιλία του το 2018 στο Πολεμικό Μουσείο, στην ημερίδα για την προστασία της αγέννητης ζωής.
Ο π. Σαράντης Σαράντος, ως πολύτεκνος πατέρας και εξομολόγος πολλών ανθρώπων, κατέθεσε τις δικές του θέσεις επάνω στο θέμα.
«Θυμᾶμαι πόσες φορές ἐρχότανε ἡ πρεσβυτέρα μου στό σπίτι κλαίγοντας γιατί ἔμαθαν οἱ συνάδελφοι ὅτι πάλι εἶναι ἔγκυος. Ἔκλαιγε, βέβαια, ἀλλά μετά ἡ πληρότητα αὐτῆς τῆς προσφορᾶς ἀνεπλήρωνε κάθε ἄλλον ὀνειδισμό.
Τί νά ποῦμε γιά τό πολύ σοβαρό σύγχρονο bullying πού ὑφίστανται οἱ νέες ὑποψήφιες μητέρες.
Πηγαίνουν μέ χαρά γιά νά ἐμπιστευτοῦν στό γιατρό τήν ὑγεία καί τήν πορεία τῆς κυοφορίας τοῦ βρέφους τους καί βρίσκουν τόν ἰατρό γεμάτο ἀπό ἐπιχειρήματα πλήρως καταρτισμένο νά τίς ἐνημερώσει γιά ὅλες τίς πιθανές ἀσθένειες πού μποροῦν νά ἐπιβαρύνουν τά κυοφορούμενα», είχε πει
«Τά τέσσερα τέκνα μου μέ τούς συζύγους τους καί τά δεκαεννιά ἐγγόνια μου, μέ ρωτοῦν: Παπποῦ, δέν θά πᾶμε στό κοιμητήριο νά βάλουμε λίγα λουλούδια στή γιαγιά; Ἡ πρεσβυτέρα μου ἔφυγε ἀπό τροχαῖο ὅταν τά παιδιά ἦταν ἑνός, τριῶν, πέντε καί ἕξι ἐτῶν. Πηγαίναμε σχεδόν καθημερινά στό κοιμητήριο καί τά ὀρφανά μεγάλωσαν, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος ὄχι μέ ψέμματα ἀλλά μέ τή στέρεη προοπτική τῆς αἰώνιας ζωῆς. Ἀπό τότε μέχρι σήμερα ἔχω τελέσει ὡς ἱερωμένος στό κοιμητήριο τοῦ Ἀμαρουσίου πάνω ἀπό δέκα χιλιάδες κηδεῖες (…). Πάνω σέ κάθε τάφο δεσπόζει τό ἔνδοξο σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί τά ἱερά καντηλάκια (…). Τά κοιμητήριά μας εἶναι ἕνα κομμάτι τοῦ οὐρανοῦ πάνω στή γῆ. Τά χριστιανικά κοιμητήρια ἐμπνέουν μυστικά καί ἀθόρυβα νέκρωση τῶν παθῶν καί τήν βεβαία Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν καί τήν ἐν Χριστῷ μαζί τους συνάντηση»
Την ευχή του να ‘χουμε!
Καλό Παράδεισο!
Στις 15-4-20, έναν χρόνο πριν τον θανατό του έγραψε μία εκπληκτική επιστολή προς τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη. Τα κοιμητήρια είχαν κλείσει λόγω της πανδημίας.Αποσπάσματα από περσινό (15/04/2020) κείμενο του π. Σαράντη:
«Τά τέσσερα τέκνα μου μέ τούς συζύγους τους καί τά δεκαεννιά ἐγγόνια μου, μέ ρωτοῦν: Παπποῦ, δέν θά πᾶμε στό κοιμητήριο νά βάλουμε λίγα λουλούδια στή γιαγιά; Ἡ πρεσβυτέρα μου ἔφυγε ἀπό τροχαῖο ὅταν τά παιδιά ἦταν ἑνός, τριῶν, πέντε καί ἕξι ἐτῶν. Πηγαίναμε σχεδόν καθημερινά στό κοιμητήριο καί τά ὀρφανά μεγάλωσαν, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος ὄχι μέ ψέμματα ἀλλά μέ τή στέρεη προοπτική τῆς αἰώνιας ζωῆς. Ἀπό τότε μέχρι σήμερα ἔχω τελέσει ὡς ἱερωμένος στό κοιμητήριο τοῦ Ἀμαρουσίου πάνω ἀπό δέκα χιλιάδες κηδεῖες (…). Πάνω σέ κάθε τάφο δεσπόζει τό ἔνδοξο σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί τά ἱερά καντηλάκια (…). Τά κοιμητήριά μας εἶναι ἕνα κομμάτι τοῦ οὐρανοῦ πάνω στή γῆ. Τά χριστιανικά κοιμητήρια ἐμπνέουν μυστικά καί ἀθόρυβα νέκρωση τῶν παθῶν καί τήν βεβαία Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν καί τήν ἐν Χριστῷ μαζί τους συνάντηση»
Την ευχή του να ‘χουμε!
Καλό Παράδεισο!
