Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

Ντοστογιέφσκι: «Η Ομορφιά θα σώσει τον κόσμο»

    Η ομορφιά του κόσμου, ως έκφραση της ομορφιάς του Θεού, διαχέεται στα μικρά και μεγάλα, στα απλά και σύνθετα της δημιουργίας, στα εγγύς των αισθήσεών μας και στα απόμακρα του σύμπαντος.     
    Όλα μιλούν με τη σιωπή, την παρουσία και την ύπαρξή τους για χρόνια πολλά. «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω». Όλα δείχνουν την ομορφιά που δεν ψηλαφείται με τις αισθήσεις, αλλά με την υπέρ αισθησιν αίσθηση που εγγυάται η πίστη, ως «πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων».

    Ο λόγος αποκαλύπτει την εμπειρία, συγκεκριμενοποιεί τα αισθήματα, γίνεται γέφυρα επικοινωνίας, κοινοποιεί τη γνώση. Ως γνώρισμα του λογικού ανθρώπου - εικόνας του Λόγου του Θεού -  ο λόγος μπορεί να γίνει σημείο μιας άλλης ομορφιάς: της ομορφιάς του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου, που κάποτε κρύβεται ή αλλοιώνεται, όμως υπάρχει!

    Έτσι η ομορφιά της δημιουργίας μαζί με την ομορφιά του λόγου του δημιουργήματος, αποκαλύπτουν την ομορφιά του Δημιουργού ως Θεού ζώντος. Την αποκαλύπτουν σε όσους έχουν ανοιχτή την καρδιά να δεχτούν ταπεινά τα μηνύματα που δίνονται αθόρυβα και αγαπητικά. Αλλά και σ’ όσους μπορούν να υποψιαστούν πως κάτι ωραίο και ουσιαστικό μπορεί ο θεός και ο κόσμος Του να τους δώσουν, γι’ αυτό και το ψάχνουν.

    Ωστόσο, υπάρχει και μια άλλη ομορφιά που την γνωρίζουν όσοι την γεύονται: είναι αυτή που βγαίνει από την χωρίς όρια αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο, ώστε «τον Υιόν Του τον μονογενή δούναι» «υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας». Από την αγία τράπεζα, σε κάθε θεία Λειτουργία, διαχέεται η ομορφιά της θυσιαστικής αγάπης του Θεού μας «προς βρώσιν και πόσιν τοις πιστοίς».         

    Μυστικά, ουσιαστικά, ελεύθερα και αβίαστα, καλούνται τα μέλη της εκκλησίας να γευτούν, ψυχή τε και σώματι, την ουράνια τροφή, ώστε να βεβαιωθούν για την υπερβάλλουσα αγάπη του Κυρίου τους, και στη συνεχεία να το μεταφέρουν εκεί όπου ζουν και εργάζονται, για να την ποθήσει και ο κόσμος.
Ομορφιά της δημιουργίας.
Ομορφιά του Λόγου.
Ομορφιά της Λειτουργίας.
    Πορεία από τα πρόσκαιρα στα αιώνια, από τα φθαρτά στα άφθαρτα, από την ομορφιά του κόσμου στην ομορφιά της Βασιλείας του Θεού.
«Μνήσθητι ημών, Κύριε, όταν έλθεις εν τη Βασιλεία Σου».
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

 * Η φράση αυτή ανήκει στον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και είναι παρμένη από τον «Ηλίθιο», έναν ήρωα που το χαρακτηριστικό του είναι ότι βλέπει τα πράγματα σα να είναι πρώτη φορά, όπως ένα αθώο παιδί.

Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Παρέμβαση της Ι.Μ. Κουτλουμουσίου για το Δημοψήφισμα

Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος και οι αδελφοί της μονής με αφορμή τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις υπογράφουν την ακόλουθη ανακοίνωση, στην οποία μιλούν για πονηρούς καιρούς, Εφιάλτες, δοσίλογους, δύο Ευρώπες και χωρίς να παίρνουν ευθέως θέση, εκ του νοήματος φαίνεται να προτιμούν το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα:

«Οι καιροί είναι πονηροί, αλλά οι Έλληνες, με πείρα και πάθη αιώνων, πρέπει να έχουν πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής.
Πέρα από ρητορείες και ιδεολογήματα δημόσιας κατανάλωσης, η Ελληνική φιλοσοφία αναζητούσε πρωτίστως την αλήθεια, κι αυτός ο πόθος διέπλαθε ελεύθερους ανθρώπους. Ανθρώπους που μπορούσαν να αγωνισθούν, να υπομείνουν, να αγαπήσουν, να πεθάνουν και να αναστηθούν.
Στις κορυφαίες στιγμές της ιστορίας αρνήθηκαν τον άρτο της εξάρτησης και του εξευτελισμού, και προτίμησαν το ψωμί του ιδρώτα τους. Δεν υπήκουσαν στον φόβο, γιατί είχαν λόγο για την αιωνιότητα, λόγο που δεν τον χωρούσαν οι εχθροί τους—Πέρσες, Άβαροι, Οθωμανοί, Ιταλο-γερμανικός άξονας. Δεν φοβήθηκαν ούτε τους κάθε λογής Εφιάλτες και δοσίλογους που ξεφύτρωναν ανάμεσά τους.
Δεν ήταν κλεισμένοι στον εαυτό τους, αλλά αληθινοί κοσμοπολίτες, για τους οποίους «εθνικό» είναι το αληθινό.
Έτσι έγιναν φως και έδωσαν φως, ώστε να εμπνέεται η Ευρώπη και ο κόσμος όλος την αυταπάρνηση και την πίστη, την αρετή και την τόλμη που θέλει η ελευθερία.
Όμως, υπάρχουν δύο Ευρώπες: η Ευρώπη των ελεύθερων και δημιουργικών πνευμάτων, και η Ευρώπη των κερδοσκόπων και τοκογλύφων, το κακότεχνο αυτό μόρφωμα του μαμωνά της αδικίας, που έρχεται σήμερα να χειραγωγήσει και να αφαιμάξει λαούς και τόπους.
Σ’ αυτό πιεζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια να υποταχθούμε πλήρως και άνευ όρων. Ώστε να χτισθεί μια νέα Ελλάδα, τραγικά εκποιημένη, και ένας νέος Έλληνας, φθηνός και εξαγοράσιμος, δεμένος στο άρμα μιάς παγκόσμιας ολιγαρχίας.
Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε και τούτο: ότι μήτε η Ευρώπη μήτε άλλος κανείς άνθρωπος μπορεί να μας σώσει ή να μας καταστρέψει. Μόνοι μας οι Έλληνες επιλέγουμε και κατεργαζόμαστε τη σωτηρία ή τον αφανισμό μας. Θέλει προσωπικό μόχθο και άσκηση να μάθεις να είσαι ελεύθερος άνθρωπος.
Στώμεν καλώς. Στην πέτρα της σιωπής και της προσευχής ας ακονίσουμε τον νού και την καρδιά μας. Ας ανασύρουμε τα μηνύματα του παρελθόντος, τις σημερινές μας ευθύνες και τις πραγματικές μας δυνάμεις. Έτσι θα απαντήσουμε γόνιμα στην πρόκληση και στην πονηρία των καιρών μας.»
Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου
Αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος και οι συν εμοί εν Χριστώ αδελφοί

http://dimofantis.blogspot.gr/2015/06/blog-post_87.html