Αξιομακάριστος Γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης. Για όλους εμάς, την
εκκλησιαστική του οικογένεια, ήταν ο «παππούλης» Ευτύχησα να τον γνωρίσω
από κοντά.
Η αγιασμένη μορφή του έγινε γέφυρα παρηγοριάς σε δύσκολες ώρες. Ο
πανάξιος λόγος του έγινε ο πνευματικός καθοδηγητής μου όταν με
παρρησία μου έδειξε την δύναμη της αγάπης, της ελευθερίας, της
συγνώμης και της επιλογής.
Πέρασε την θύρα του παραδείσου στις 8 Φεβρουαρίου 2018
(Δανείζομαι τα λόγια του Μητροπολίτου Μεσογαίας Νικολάου, από τον επικήδειο κατά την εξόδιο ακολουθία του )
Απλός, σοφός, συναρπαστικός, αληθινός, ασθενικός στο σώμα και δυνατός στο πνεύμα. Δεν είχε μόνο ο λόγος του χάρη, ήταν ο ίδιος γεμάτος από την χάρη του Θεού. Η ζωή του, η πορεία του, όλη η ύπαρξή του ένα θαυμαστό σημείο. Σαν να αντλούσε την αναπνοή του απ’ τον κόσμο της επέκεινα πραγματικότητας, σαν να ρουφούσε τον αέρα απ’ τον παράδεισο του Θεού και να τον απέπνεε στην καθημερινότητα καθενός που τον πλησίαζε.
Η ζωή του ταυτισμένη με τη βαθιά θλίψη, συνυφασμένη με την συνεχή θυσία, γεμάτη δάκρυα, κόπο και αναστεναγμό, πίστη και ελπίδα, ποταμός αγάπης και παρηγορίας, αείροη πηγή ζωής και καλοσύνης.
Το χαμόγελό του ένας ατέλειωτος παράδεισος,
Η καρδιά του μια τεράστια αγκαλιά
Η πίστη του ένας ακλόνητος βράχος
Πολυσέβαστος ο γέροντας Νεκτάριος. Άσημος ιερομόναχος, ολιγογράμματος, έγινε Μέγας Ηγούμενος που ο λόγος του «εν χάριτι, άλατι ηρτυμένος» συνήρπαζε τον λαό και έκλεβε τις καρδιές του με εξαιρετική ευκολία κέρδιζε την εμπιστοσύνη και του πιο δύσπιστου και απαιτητικού.
Μας χάρισε την χαρά του μυστηρίου της ζωής του. Γόνυ κλείνουμε και ταπεινά ζητούμε απ’ τον Κύριο την ανάπαυσή του.
Αιωνία να είναι η μνήμη του!
από Η γωνιά της Αννίκας
Πέρασε την θύρα του παραδείσου στις 8 Φεβρουαρίου 2018
(Δανείζομαι τα λόγια του Μητροπολίτου Μεσογαίας Νικολάου, από τον επικήδειο κατά την εξόδιο ακολουθία του )
Απλός, σοφός, συναρπαστικός, αληθινός, ασθενικός στο σώμα και δυνατός στο πνεύμα. Δεν είχε μόνο ο λόγος του χάρη, ήταν ο ίδιος γεμάτος από την χάρη του Θεού. Η ζωή του, η πορεία του, όλη η ύπαρξή του ένα θαυμαστό σημείο. Σαν να αντλούσε την αναπνοή του απ’ τον κόσμο της επέκεινα πραγματικότητας, σαν να ρουφούσε τον αέρα απ’ τον παράδεισο του Θεού και να τον απέπνεε στην καθημερινότητα καθενός που τον πλησίαζε.
Η ζωή του ταυτισμένη με τη βαθιά θλίψη, συνυφασμένη με την συνεχή θυσία, γεμάτη δάκρυα, κόπο και αναστεναγμό, πίστη και ελπίδα, ποταμός αγάπης και παρηγορίας, αείροη πηγή ζωής και καλοσύνης.
Το χαμόγελό του ένας ατέλειωτος παράδεισος,
Η καρδιά του μια τεράστια αγκαλιά
Η πίστη του ένας ακλόνητος βράχος
Πολυσέβαστος ο γέροντας Νεκτάριος. Άσημος ιερομόναχος, ολιγογράμματος, έγινε Μέγας Ηγούμενος που ο λόγος του «εν χάριτι, άλατι ηρτυμένος» συνήρπαζε τον λαό και έκλεβε τις καρδιές του με εξαιρετική ευκολία κέρδιζε την εμπιστοσύνη και του πιο δύσπιστου και απαιτητικού.
Μας χάρισε την χαρά του μυστηρίου της ζωής του. Γόνυ κλείνουμε και ταπεινά ζητούμε απ’ τον Κύριο την ανάπαυσή του.
Αιωνία να είναι η μνήμη του!
από Η γωνιά της Αννίκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου