Τρίτη 27 Μαρτίου 2018

«εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε.»

«εὐλογεῖτε καί μή καταρᾶσθε»
Προς Ρωμαίους 12,14 

«Να εύχεσθε για όλους εκείνους που σας καταδιώκουν. Να εύχεσθε και να λέτε για όλους καλά, η ζωή σας να είναι για όλους ευλογία και ποτέ να μη καταράσθε. Διότι εκείνο για το οποίο καυχόμαστε είναι η μαρτυρία της συνείδησής μας (Β’ Κορινθ. 1, 12) ότι με αγιότητα και ειλικρίνεια εγνωρίσαμε το Θεό. Και ότι αυτή η γνωριμία σαν επίγνωση του θελήματός Του μας οδηγεί να ζούμε με αγιότητα, ευθύτητα και ειλικρίνεια. Έτσι όταν παρουσιάζεται στη ζωή μας διωγμός, με την ελάχιστη αυτή πρόφαση, μας δίδεται η ευκαιρία να δείξουμε έμπρακτα την αγάπη μας σε όσους μας καταδιώκουν, γιατί τη συμπεριφορά μας δεν την κατευθύνει η ανθρώπινη σοφία και οι ψεύτικοι συλλογισμοί, αλλά η χάρη του Θεού.»
Κλήμης ο Αλεξανδρεύς

Σάββατο 17 Μαρτίου 2018

Η Κλίμακα των αρετών - Αγίου Ιωάννη του Σιναΐτη

ΛΟΓΟΣ ΑΣΚΗΤΙΚΟΣ
Τοῦ λόγου, οὗ ἐπωνυμία, Πλάκες πνευματικαί.
ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΙΩΑΝΝΟΥΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ
(632.) Λόγος ἀσκητικὸς τοῦ ἀββᾶ Ἰωάννου
τοῦ ἡγουμένου τῶν ἐν τῷ Σινᾷ ὄρει μοναχῶν,
ὃν καὶ ἐπέστειλε τῷ ἀββᾷ
Ἰωάννῃ τῷ ἡγουμένῳ τῆς Ῥαϊθοῦ,
προτραπεὶς παρ᾿ αὐτοῦ συντάξαι.
ΚΛΙΜΑΞ
Η κλίμακα των αρετών 
Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά 12ος αιώνας

Διαβάστε παρακάτω όλο το ψυχωφελές βιβλίο "ΚΛΙΜΑΞ" του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε κεφάλαια για την δική σας ευκολία.


Περί αποταγής
Περί απροσπαθείας
Περί ξενιτείας
Περί υπακοής
Περί μετανοίας
Περί μνήμης θανάτου
Περί του χαροποιού πένθους
Περί αοργησίας
Περί μνησικακίας
Περί καταλαλιάς
Περί πολυλογίας και σιωπής
Περί ψεύδους
Περί ακηδίας
Περί γαστριμαργίας
Περί αγνείας
Περί φιλαργυρίας
Περί αναισθησίας
Περί ύπνου και προσευχής
Περί αγρυπνίας
Περί δειλίας
Περί κενοδοξίας
Περί υπερηφανείας
Περί λογισμών βλασφημίας
Περί πραότητος και απλότητος
Περί ταπεινοφροσύνης
Περί διακρίσεως λογισμών και παθών και αρετών
Περί διακρίσεως ευδιακρίτου
Περί διακρίσεως - Σύντομος ανακεφαλαίωσις των προηγουμένων
Περί ησυχίας - Διά την ιεράν «ησυχίαν», την σωματικήν και την ψυχικήν
Περί ησυχίας - Περί διαφοράς και διακρίσεως ησυχιών
Περί προσευχής
Περί απαθείας
Περί αγάπης, ελπίδος και πίστεως
Λόγος έτερος - Είςτόν Ποιμένα

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΠΡΟΤΡΟΠΗ

imverias

Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

Συγχωρώ… άρα υπάρχω!

Η συγχώρηση έχει επαινεθεί κατ’ εξοχήν από τον Κύριό μας ως η αρετή που κάνει τον άνθρωπο να ομοιώνεται με τον Θεό. (Ματθ. 5:43-48) .

Ίσως αναρωτηθεί κάποιος: «Γιατί τούτη η ιδιαίτερη τιμή»; 
Με δυσκολία καταφέρνουμε να ζήσουμε έστω και μία μέρα της ζωής μας χωρίς να εμπλακούμε σε προβληματικές σχέσεις, ενώ πολλοί υποφέρουν από ψυχολογικές επιπλοκές παλεύοντας με την αδυναμία τους να συγχωρήσουν πλήρως γονείς, συζύγους και άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντός τους.

Για να μας βοηθήσει να αφομοιώσουμε την αναγκαιότητα της βαθιάς ενότητας, ο άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης μας έδωσε το εξής διαγνωστικό κριτήριο για την συγχώρηση: «Τότε θα καταλάβεις ότι απαλλάχτηκες από τη σήψη, όταν προσεύχεσαι για εκείνον που σε πρόσβαλε. Ούτε όταν του προσφέρεις δώρα, ούτε όταν τον προσκαλέσεις σε γεύμα, αλλά μόνον όταν αφού μάθεις για κάποια συμφορά που τον βρήκε, ψυχική ή σωματική, πονέσεις και κλάψεις για αυτόν σαν να επρόκειτο για τον εαυτό σου». Με άλλα λόγια, όταν αισθάνεσαι τον άλλον σαν μέλος του ιδίου σώματος.

Ο άγιος Μάξιμος εξηγεί γιατί ο Κύριός μας έθεσε ως προϋπόθεση άφεσης των αμαρτιών μας τη συγχώρηση που προσφέρουμε σε όσους μας έβλαψαν. Ο Θεός επιθυμεί πρώτα εμείς να συμφιλιωθούμε με τους συνανθρώπους μας, όχι για να μάθει από εμάς πώς να συμφιλιώνεται με τους αμαρτωλούς και να συμφωνεί στην απαλοιφή της ποινής τους (!) για τα φοβερά και πολλά εγκλήματα, αλλά για να μας καθαρίσει από τα πάθη και να μας δείξει ότι η διάθεση όσων συγχωρούνται συμβαδίζει με την κατάσταση της χάρης. Η Αγία Γραφή φανερώνει ότι όποιος δεν έχει συγχωρήσει εντελώς όσους τον βλάπτουν και δεν έχει παρουσιάσει στον Θεό την καρδιά του καθαρή από την μνησικακία, θα χάσει τη χάρη των αγαθών για την οποία προσεύχεται. Θα παραδοθεί μάλιστα στο πειρασμό και τον πονηρό με δίκαιη κρίση, ώστε να μάθει να καθαρίζεται από τα πλημμελήματα του ακυρώνοντας τις κατηγορίες του εναντίον των άλλων (Μαξίμου του Ομολογητού, Εις το Πάτερ ημών. Ε.Π.Ε. 15Γ 259-263).

Το συγκεκριμένο απόσπασμα εξηγεί γιατί το αίτημα για τη συγχώρηση προηγείται του αντιστοίχου για την λύτρωση από τον πειρασμό. Προφανώς η μνησικακία διακόπτει την ενότητα της ανθρώπινης φύσης, ώστε αυτή να είναι αδύνατο να ενωθεί με τον Θεό αν δεν συγχωρούμε, έστω και αν κάνουμε πολλές προσευχές ή έχουμε πολλά καλά έργα να παρουσιάσουμε. Η ενότητα με τον Θεό πραγματώνεται μόνο εν Χριστώ. Με την μνησικακία ή την εχθρότητα και τα παρόμοια, χωριζόμαστε πλέον από Αυτόν.

Θα ήταν σωστό να πούμε ότι η αυθεντική συγχώρηση μπορεί να καθαρίσει όλες τις αμαρτίες και να οδηγήσει στη σωτηρία, όχι δυνάμει κάποιας ηθικής ανωτερότητας, αλλά εξ αιτίας του οντολογικού δυναμισμού της. Επιπλέον ο Ιησούς απαίτησε συμφιλίωση ώστε να προσφέρουμε τα δώρα στη θ. Λειτουργία και να μετάσχουμε στη θ. Κοινωνία, γι΄ αυτό και ονομάζεται κοινωνία.

Σε σχόλιό του στη προσευχή του Χριστού κατά την νύχτα της σύλληψής Του, ο γέρων Σωφρόνιος κάνει τη σημαντική παρατήρηση ότι ο καθένας μπορεί να μιμηθεί τον Χριστό στη προσευχή του, στο βαθμό που προσεύχεται για όλο τον κόσμο, θεωρώντας και αισθανόμενος τους ανθρώπους ως μέλη του κοινού σώματος. Ο γέρων Σωφρόνιος προσθέτει ότι τούτο συνιστά ακριβώς την ιεροσύνη των λαϊκών, την πραγμάτωση του προορισμού του ανθρώπου, το πλήρωμα της ζωής.

Ζευγάρια, οικογένειες, φίλοι, συγγενείς, ομάδες, συνεργάτες , ακόμη και η Εκκλησία, όλοι υποφέρουμε από το αίσθημα ότι ο άλλος αποτελεί απειλή και όχι ευλογία, ότι ο άλλος είναι η κόλασή μας και όχι ο ουρανός μας. Ένας σημαντικός παράγοντας που οδηγεί στη συγκεκριμένη αποτυχία είναι ένα είδος ψυχολογικής πνευματικότητας που διαποτίζει τον κόσμο, σε τέλεια συμφωνία με την εποχή του ψυχολογισμού. Σε τούτη τη διαστροφή της πνευματικότητας ό,τι μετράει είναι το συναίσθημα και όχι το βάθος.

Η συγχώρηση γίνεται προνομιούχο θέμα για την επανεκτίμηση του νοήματος που δίνουμε στην πνευματικότητα.
Μας υποχρεώνει να αποφασίσουμε αν θα επιλέξουμε τον ατομισμό των ψυχολογικών εμπειριών ή αν θα στοχαστούμε στην εκκλησιαστική αρετή της αγάπης προς τους άλλους. Η αγάπη είναι η ουσία της Εκκλησίας καθώς είναι το ύψιστο ιδίωμα του Θεού. Αποτελεί τον μοναδικό (προσδι)ορισμό του Θεού (Α΄ Ιωάν. 4: 8).

Η αγάπη για τους εχθρούς έτσι γίνεται το κορυφαίο επίτευγμα της αγάπης. Όπως γράφει ο Μητροπολίτης Ιωάννης Ζηζούλιας: «Καμμιά μορφή αγάπης δεν είναι πιο ελεύθερη από αυτήν, και καμιά μορφή ελευθερίας δεν ταυτίζεται πιο πολύ με την αγάπη των εχθρών. Η αγάπη που δεν περιμένει ανταπόδοση.. είναι αληθινά χάρις, δηλαδή ελευθερία… Μόνο όταν συμπίπτει η αγάπη με την ελευθερία έχουμε θεραπεία. Αγάπη χωρίς ελευθερία και ελευθερία χωρίς αγάπη, αποτελούν παθολογικές καταστάσεις που χρειάζονται θεραπεία».

(περίληψη από το ομώνυμο κεφάλαιο του βιβλίου του π. Βασιλείου Θερμού,
«Περάσματα στην απέναντι όχθη», εκδόσεις «Εν πλώ»)

π. Βασιλείου Θερμού

Καθεδρικός Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Χολαργού
Ζωντανό Ιστολόγιο

Σάββατο 3 Μαρτίου 2018

π. Ανδρέας Κονάνος: Γιατί να πονώ τόσο;
«Με τον Χριστό όλα τα ερωτηματικά γίνονται θαυμαστικά!»


Ο πόνος και ο Σταυρός φέρνει την Ανάσταση στη ζωή μας
Αυτό που μας ενώνει με τους άλλους είναι ο πόνος
«Στο υπόγειο απογειώθηκα!»
Τι θα πει πίστη στην πράξη;
Η αληθινή πίστη είναι βόμβα στην ψυχή!
Ζωή χωρίς Χριστό δεν αντέχεται!
Με τον Χριστό όλα τα ερωτηματικά γίνονται θαυμαστικά!
Η παραμυθία και η παραμύθα
Νόημα της ζωής: τι μας θα μας κρατήσει όρθιους την ώρα του μεγάλου πόνου;
Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη
Όταν αγαπάς, πονάς αλλιώς και μεταμορφώνεσαι
Αγαπώ θα πει βγαίνω έξω από τον εαυτό μου και σκέφτομαι τους άλλους
Πλούτος ψυχής και πόνος
Πονάς; Προσευχήσου!
Δε μπορείς να προσευχηθείς;
Κλάψε!
Δε μπορείς να κλάψεις;
Ε, φώναξε!
Το κέντημα του Θεού
Ο ταπεινός είναι αλλιώς!
Η ευτυχία δεν είναι δικαίωμα, είναι δωρεά. Γιατί λοιπόν όχι δυσκολίες σε μένα;
Ταπείνωση θα πει υγεία ψυχής


Εκπομπή Αθέατα Περάσματα με τον π. Ανδρέα Κονάνο στον ραδιοφωνικό σταθμό Πειραϊκή Εκκλησία.
π. Ανδρέας Κονάνος - Γιατί να πονώ τόσο; (2)
Πηγή: εδώ

π. Ανδρέας Κονάνος