Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα

Πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα

Η Θεία Λειτουργία περιλαμβάνει τρία μέρη:

  • Η Προσκομιδή η Πρόθεση, η οποία τώρα περιέχεται στην ακολουθία του Όρθρου.
  • Η Λειτουργία των Κατηχουμένων
  • Η Λειτουργία των Πιστών
Η Λειτουργία των Κατηχουμένων αφορούσε τους κατηχούμενους και αρχίζει με την δοξολογία της Αγίας Τριάδος: «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν». Ακολουθούν τα «Ειρηνικά» ή «Μεγάλη Συναπτή». Λέγεται Μεγάλη Συναπτή γιατί είναι μία σειρά από μικρές αλλά πολύ περιεκτικές αιτήσεις προς τον Θεό, που η μία «συνάπτεται» κοντά στην άλλη και όλες μαζί αποτελούν μία ενότητα. «Ειρηνικά» λέγονται επειδή οι τρεις πρώτες αιτήσεις αναφέρονται στην ειρήνη. Τα επόμενα πέντε αιτήματα της Μεγάλης Συναπτής αναφέρονται στους πιστούς που είναι παρόντες στον συγκεκριμένο Ναό, αλλά και στους πιστούς όλου του κόσμου, στους εκκλησιαστικούς άρχοντας, στους πολιτικούς άρχοντας και τον στρατό και γενικά σ’ όλο τον λαό.
Η Μεγάλη Συναπτή γενικά είναι ένας υπέροχος διάλογος ανάμεσα στον ιερέα και τον λαό, όπου ο ιερέας εκφράζει τα αιτήματα (ευχές) και ο λαός άπαντα σε όλα με την γνωστή φράση «Κύριε ελέησον». Στο τέλος της Μεγάλης Συναπτής έχομε δέηση προς την Παναγία και τους αγίους.
Η Μεγάλη Συναπτή ολοκληρώνεται με την υπέροχη φράση: «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».
Όλη η ουσία είναι αυτό το «παραθώμεθα». Είναι από το ρήμα τίθημι, παρατίθημι, παραθέτω, είναι η παράθεση της ζωής μας στα χέρια του Χριστού. Δεν είναι η λέξη από το παραδίνω, δεν λέει Σου παραδίνω τη ζωή μου. Που πάει να πει, δεν παραδίνω τη ζωή μου στο Θεό και ότι βρέξει ας κατεβάσει. 
Σημαίνει, ότι εμπιστεύομαι τη ζωή μου στο Χριστό και Θεό μου αλλά πορεύομαι, ακολουθώ τον δρόμο μου, συνεχίζω να προσπαθώ, να εργάζομαι, να βελτιώνομαι, να προσφέρω. Έχω εμπιστοσύνη στον Πατέρα μου, γνωρίζω ότι θα με φροντίσει στα δύσκολα, ότι θα μου προσφέρει διέξοδο στα αδιέξοδα της ζωής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παραιτούμαι, ότι δεν κάνω τίποτε, ότι είμαι άεργος και ακαμάτης.
Παραθέτω τη ζωή μου σε Σένα, θα πει, ότι ζω σύμφωνα με το Λόγο Σου, είμαι στο δικό Σου δρόμο, αλλά εγώ προσπαθώ, εγώ επιλέγω τις ευκαιρίες που μου παρέχονται.
Κάθε παιδί, γνωρίζει καλά, ότι αν προκύψει κάτι στη ζωή του, μπορεί να καταφύγει στον πατέρα του να ζητήσει βοήθεια. Δεν χρειάζεται να του το πει ο πατέρας του ότι μπορεί να προστρέξει σ’ αυτόν σε ώρα ανάγκης. Εννοείται. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Πατέρα μας Θεό. 
Η δήλωση «Πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα», είναι πράξη εμπιστοσύνης, είναι ομολογία Πίστεως.
Επ’ ουδενί, δεν σημαίνει, ότι άσε, θα την αράξω και όλα θα τα φροντίσει ο Θεός. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» έλεγαν οι προ-πρόγονοι μας, που θα πει: άμα πνίγεσαι, παρακάλα την Αθηνά να σε σώσει, αλλά κούνα και τα χέρια σου.
Τα ίδια λένε και οι πρόγονοι μας Πατέρες που τα έγραψαν αυτά.
Τα τελευταία λόγια του Μεγάλου Βασιλείου, ήταν τα ίδια με αυτά που είπε ο Χριστός στο σταυρό «Πάτερ, εις χείρα Σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου». Αυτός που αφιέρωσε τη ζωή του στο Χριστό και το έργο του στους ανθρώπους, επειδή μόνο άεργος δεν ήταν.

Το χαμομηλάκι

3 σχόλια :